Vrienden van ons hebben altijd iets met de auto. Wij zijn wat gelukkiger, maar ongemerkt gaat er heel wat geld zitten in het blikken ding. Gisteren heb ik een lang uitgestelde afspraak gemaakt met de garage om een deuk te repareren die een van onze dorpelijke wethouders op de parkeerplaats van de supermarkt heeft gemaakt.
Ik was net de boodschappen achterin de auto aan het laden, toen mijn auto plotseling op me af kwam. De man had de bocht bij het terugrijden van de plaats naast mij iets te ruim genomen en daarbij de zijkant geschampt. Het was een aparte ervaring om de achterkant met de klep omhoog als een hongerig muil op mij af te zien schokken. Vanuit de auto gaven de doodskreten uit de drie kinderkeeltjes de juiste soundtrack
Nadat alles weer bedaard was konden we erom glimlachen, de wethouder en ik. Mijn kindertjes bleven trillend wachten totdat vader het formulier compleet had ingevuld.
Het maken van de afspraak met de garage bleef echter maanden uit.
Onbewust voel ik toch dat er bij reparatie er meer aan de hand blijkt te zijn, dus hield ik mijn kop in het zand.
In de tussenmaanden is de airconditioner leeggelopen, de grille gestolen en zijn er wat krassen en deukjes bijgekomen. Oh, en ik kreeg een boodschap van het RDW dat mijn auto zijn allereerste APK moest ondergaan. Er was geen ontkomen meer aan; de afspraak met de garage zou en moest er komen.
Gisteren heb ik bij de garage besloten om het gapend gat aan de voorkant te laten voor wat het is, tijdens de zomer een raampje open te draaien in plaats van de airco en de extra krassen en deukjes te laten zitten. Ik concentreer me op wat moet, namelijk de APK en de verzekerde schade. Ik kan natuurlijk ook 'nee' zeggen tegen mijn garage. Dan is het misschien niet helemaal perfect geregeld, maar heb ik wel het geld bespaard.
Reacties