Heeft de winter echt zo lang geduurd? Of leek het zo lang, omdat we minder hebben ondernomen?
Vrouw en ik hebben nou niet bepaald een rustig leven, maar afgelopen winter betrapten we ons erop dat we vaker dan ooit geconfronteerd werden met dat we met het hele gezin op elkaars lip zaten. Vrouw voelt er een speciale angst voor en noemt dat gevoel van opgesloten rondhangen 'het zondagsgevoel', dat misschien wat misplaatst is. Vooral als het zaterdag is.
Op zich niets mis met het uitrusten op vrije dagen, de kinderen moeten nu eenmaal bijkomen van de stressvolle schooldagen, maar vrije tijd is eenmaal schaars bij ons en als we het beleven, MOET de kwaliteit ervan ook goed zijn. Dat maakt begrijpelijkerwijs de druk al wat hoog. Daarom is er niets meer frustrerend als de kinderen om de minuut je vertellen dat ze zich vervelen. In de winter is de Wii al kaalgespeeld en is door het onvermijdelijke opruimen ervan de knikkerbaan niet meer zo interessant. Kleurplaten zijn vervelend, potloden blijven ongeslepen en zo zijn alle, door vader en moeder aangeschafte kinderspulletjes niet opgewassen tegen 'het zondagsgevoel'.
Kopen we dan nieuwe? Om dat gat maar proberen op te vullen? Dat korte-termijn denken heeft ons nooit echt aangesproken. Daarnaast lopen we aan tegen een liquiditeitsprobleem. Trouwens, wie besteedt er voor zijn plezier zijn vrije uurtjes in een speelgoedwinkel? Daar wil ik nog wel eens dieper op ingaan.
Een alternatief is om activiteiten te bedenken voor het kroost ter afleiding, of als het even kan, ter vermaak en/of educatie. Niet geheel kosteloos, maar enthousiast gedragen en gesponsord door de grootouders.
Voor dat hebben we anderhalf jaar geleden een museumjaarkaart aangeschaft voor het hele gezin. Dan verplaatst het zeuren van de huiskamer naar interessante tentoonstellingen voor ouders. We zijn bezig die voor de kinderen ook te vinden, maar tot nu toe eindigen museumbezoeken vaak met de ouders die langer hadden willen blijven, kinderen die eerder hadden willen weggaan en een portemonnee die toch leger is dan was gepland.
Nu wordt het lekker buiten en zitten we op de vrije dagen niet meer veroordeeld tot de dertig vierkante meter. Toch moeten we er rekening mee houden dat de huidige crisis geen 'wolkje voor de zon' is, maar meer een lange nacht en dat we ons voor moeten bereiden op een komende winter met hetzelfde probleem.
Maar vandaag eerst de zon, het aanloopje tot de zomer en buiten genieten!
Reacties